Een avontuurlijk begin van mijn avontuur!
Door: Rik den Haan
Blijf op de hoogte en volg Rik
26 Februari 2016 | Australië, Launceston
G'day mates,
Het avontuur in Australië is ondertussen alweer twee weken aan de gang!
Maar voordat ik de start van het semester in Launceston, Tasmanië ga proberen te beschrijven ga ik nog even terug naar mijn vertrek en de voorafgaande reis naar Bali.
VOOR VERTREK
De avond voor de grote dag heb ik met de Tanthoffenaren tot midden in de nacht op zombies lopen schieten, wat in mijn beleving de perfecte manier is om een afscheid voor 6 maanden te vieren! Ik zeg we zetten die sessies binnenkort weer voort mannen.
Vervolgens, een paar uur later, begon mijn reis natuurlijk op Schiphol, waar het vertrek ondersteund werd door de ouders (zonder Niels, want die had lesss) en mijn zeer goede mates Chiem en Hidde (die zo gek waren om op hun vrije dag vroeg op te staan).
Dit keer voelde ik mij een stuk meer op mijn gemak met de vlucht een paar uur voor mij. Ik ga er natuurlijk vanuit dat dit komt door mijn enorme volwassenheid, ahum.
BALI
Na een flink lange vlucht en veel te weinig slaap kwam ik aan in Bali, naar mijn beleving de meest spannende stop van de reis.
Dit was de eerste keer in mijn leven dat ik echt helemaal alleen mijn weg moest gaan vinden. Zonder de hulp van een organisatie en gastgezin.
De grote vraag in Bali, die voortdurend terug bleef komen, was: wat zal ik nu eens gaan doen?
Met behulp van tripadvisor en the lonely planet heb ik hierin aardig goed mijn weg kunnen vinden. Zo heb ik dingen gedaan als:
- Campuan rijstvelden hike, die ik met twee Nederlanders gewandeld heb (voor 6 uur lang!);
- Balinese massage, zonder happy ending jongens;
- Sacred monkey forest, waar ik aangevallen en beroofd ben door de bewoners;
- Kecak fire & trance show, waar door hete kolen gedanst werd..;
- Museum puri lukisan, was wat saai;
- Dagtour met een groep naar Nusa Lembongan. Het hoogtepunt van de week met mooie stranden en een gave eiland tour;
- Goa Gajan tempel heb ik op advies van Felix bezocht. Met de taxichauffeur en zijn dochtertje als gids, voordat ik op de luchthaven afgezet werd;
- En zo nu en dan wat zwemmen en rondhangen in Ubud.
Waar ik aan het begin echt flink aan moest wennen was het feit dat ik tijdens de 'eetmomenten' niemand had om samen mee te eten. Het ging er hierbij niet eens zozeer om dat ik iemand miste om mee te praten maar vooral om het gezelschap zelf.
Echter begon ik na een paar keer in mijn eentje gegeten te hebben aardig mijn draai te vinden. Dingen als Autoweek en het zoeken van activiteiten hebben mij tijdens het eten goed bezig gehouden. Maar ook het HELEMAAL niks doen ging me goed af.
Ik begon aardig volgens het tempo van de Balinezen te leven. Heerlijk langzaam.
Wat ik vooral uit deze 8 dagen gehaald heb is dat het best relaxed kan zijn om met niemand rekening te hoeven houden maar dat het toch ook wel prettig is om mensen om je heen te hebben. Voor gezelschap of om te kunnen helpen als dat nodig is. Bijvoorbeeld als je dengue zou krijgen :). Waar ik na iets van 15 muggenbeten en een google search aardig bang voor werd!
Overigens ben ik nog steeds gezond, was het echt een top ervaring en een zeer goede voorbereiding op Australië!
AUSTRALIË ("Het land waar de muggen liefdadig zijn en de mensen een stuk beter verstaanbaar")
Dit is waar de werkelijke exchange begon. En ook echt goed begon.
Het idee dat ik voet zette op een stuk (flink stuk) grond aan de andere kant van de wereld was voor mij een heel gaaf idee. Het is lastig te bevatten hoe in 28 uur half de wereld afgereisd kan worden en het seizoen opeens van winter naar zomer veranderd.
Na aankomst op de campus op vrijdag had ik twee dagen de tijd om rustig op gang te komen en mijn weg te leren vinden.
Waarna de University of Tasmania 0 Week begon. Waarin voor de eerste twee weken vele activiteiten georganiseerd waren. Zoals een dagje naar de Gorge (natuurgebied), een scavenger hunt (de stad op stelten zetten door hele vreemde activiteiten uit te voeren), een zeildag, super veel gratis eten, etc.
Dankzij deze weken kent ondertussen half de campus elkaar al aardig goed. Kennis maken was nog nooit zo makkelijk!
Het leven op de campus zorgt hier natuurlijk ook voor. Iedereen woont maximaal 5 minuten lopen van elkaar vandaan en de vele 'common rooms' en bbq's zijn de perfecte locaties om met zijn allen te studeren.. ha ha
Wat zoals jullie al door hebben nog niet gebeurd is. De eerste week van lessen was niet bepaald spectaculair, ik heb zo'n 5 uur les gehad in de hele week. Sommige lessen lijken een stuk moeilijker dan de andere, zo moet warehousing management (na mijn stage) niet echt een probleem worden als ik de eerste les mag geloven.
Ohja en levensonderhoud is f*cking duur! Heb ik zo snel al geleerd.
Cheers,
Rik
P.s. de volgende blog zou nog wel eens even op zich kunnen laten wachten, aangezien vanaf nu een vaster ritme gaat beginnen door de lessen.
Oh en Nederland. We hebben nog veel te leren van de behulpzaamheid van Balinezen en Australiërs.
Het avontuur in Australië is ondertussen alweer twee weken aan de gang!
Maar voordat ik de start van het semester in Launceston, Tasmanië ga proberen te beschrijven ga ik nog even terug naar mijn vertrek en de voorafgaande reis naar Bali.
VOOR VERTREK
De avond voor de grote dag heb ik met de Tanthoffenaren tot midden in de nacht op zombies lopen schieten, wat in mijn beleving de perfecte manier is om een afscheid voor 6 maanden te vieren! Ik zeg we zetten die sessies binnenkort weer voort mannen.
Vervolgens, een paar uur later, begon mijn reis natuurlijk op Schiphol, waar het vertrek ondersteund werd door de ouders (zonder Niels, want die had lesss) en mijn zeer goede mates Chiem en Hidde (die zo gek waren om op hun vrije dag vroeg op te staan).
Dit keer voelde ik mij een stuk meer op mijn gemak met de vlucht een paar uur voor mij. Ik ga er natuurlijk vanuit dat dit komt door mijn enorme volwassenheid, ahum.
BALI
Na een flink lange vlucht en veel te weinig slaap kwam ik aan in Bali, naar mijn beleving de meest spannende stop van de reis.
Dit was de eerste keer in mijn leven dat ik echt helemaal alleen mijn weg moest gaan vinden. Zonder de hulp van een organisatie en gastgezin.
De grote vraag in Bali, die voortdurend terug bleef komen, was: wat zal ik nu eens gaan doen?
Met behulp van tripadvisor en the lonely planet heb ik hierin aardig goed mijn weg kunnen vinden. Zo heb ik dingen gedaan als:
- Campuan rijstvelden hike, die ik met twee Nederlanders gewandeld heb (voor 6 uur lang!);
- Balinese massage, zonder happy ending jongens;
- Sacred monkey forest, waar ik aangevallen en beroofd ben door de bewoners;
- Kecak fire & trance show, waar door hete kolen gedanst werd..;
- Museum puri lukisan, was wat saai;
- Dagtour met een groep naar Nusa Lembongan. Het hoogtepunt van de week met mooie stranden en een gave eiland tour;
- Goa Gajan tempel heb ik op advies van Felix bezocht. Met de taxichauffeur en zijn dochtertje als gids, voordat ik op de luchthaven afgezet werd;
- En zo nu en dan wat zwemmen en rondhangen in Ubud.
Waar ik aan het begin echt flink aan moest wennen was het feit dat ik tijdens de 'eetmomenten' niemand had om samen mee te eten. Het ging er hierbij niet eens zozeer om dat ik iemand miste om mee te praten maar vooral om het gezelschap zelf.
Echter begon ik na een paar keer in mijn eentje gegeten te hebben aardig mijn draai te vinden. Dingen als Autoweek en het zoeken van activiteiten hebben mij tijdens het eten goed bezig gehouden. Maar ook het HELEMAAL niks doen ging me goed af.
Ik begon aardig volgens het tempo van de Balinezen te leven. Heerlijk langzaam.
Wat ik vooral uit deze 8 dagen gehaald heb is dat het best relaxed kan zijn om met niemand rekening te hoeven houden maar dat het toch ook wel prettig is om mensen om je heen te hebben. Voor gezelschap of om te kunnen helpen als dat nodig is. Bijvoorbeeld als je dengue zou krijgen :). Waar ik na iets van 15 muggenbeten en een google search aardig bang voor werd!
Overigens ben ik nog steeds gezond, was het echt een top ervaring en een zeer goede voorbereiding op Australië!
AUSTRALIË ("Het land waar de muggen liefdadig zijn en de mensen een stuk beter verstaanbaar")
Dit is waar de werkelijke exchange begon. En ook echt goed begon.
Het idee dat ik voet zette op een stuk (flink stuk) grond aan de andere kant van de wereld was voor mij een heel gaaf idee. Het is lastig te bevatten hoe in 28 uur half de wereld afgereisd kan worden en het seizoen opeens van winter naar zomer veranderd.
Na aankomst op de campus op vrijdag had ik twee dagen de tijd om rustig op gang te komen en mijn weg te leren vinden.
Waarna de University of Tasmania 0 Week begon. Waarin voor de eerste twee weken vele activiteiten georganiseerd waren. Zoals een dagje naar de Gorge (natuurgebied), een scavenger hunt (de stad op stelten zetten door hele vreemde activiteiten uit te voeren), een zeildag, super veel gratis eten, etc.
Dankzij deze weken kent ondertussen half de campus elkaar al aardig goed. Kennis maken was nog nooit zo makkelijk!
Het leven op de campus zorgt hier natuurlijk ook voor. Iedereen woont maximaal 5 minuten lopen van elkaar vandaan en de vele 'common rooms' en bbq's zijn de perfecte locaties om met zijn allen te studeren.. ha ha
Wat zoals jullie al door hebben nog niet gebeurd is. De eerste week van lessen was niet bepaald spectaculair, ik heb zo'n 5 uur les gehad in de hele week. Sommige lessen lijken een stuk moeilijker dan de andere, zo moet warehousing management (na mijn stage) niet echt een probleem worden als ik de eerste les mag geloven.
Ohja en levensonderhoud is f*cking duur! Heb ik zo snel al geleerd.
Cheers,
Rik
P.s. de volgende blog zou nog wel eens even op zich kunnen laten wachten, aangezien vanaf nu een vaster ritme gaat beginnen door de lessen.
Oh en Nederland. We hebben nog veel te leren van de behulpzaamheid van Balinezen en Australiërs.
-
26 Februari 2016 - 08:40
Walter :
Mooi en leuk verhaal rik
Veel plezier nog en succes met je studie
Vriendelijke groet Walter
-
26 Februari 2016 - 10:31
Jaap Den Haan:
Gaat goed kerel. Enjoy your time. Leuk verhaal, je hebt duidelijk schrijftalent. En geen zorgen, ik neem het Zombie schieten wel over, hoe moeilijk is dat ;)
Grtz Jaap -
26 Februari 2016 - 10:45
Anita Zegwaard:
Ha Rik, 2e poging. Heb net ook al een reactie geschreven, maar die kwam niet door. Maar goed; leuk om te lezen wat je tot nu toe allemaal al hebt meegemaakt! Je hebt ook echt schrijftalent; ik moest regelmatig lachen -
26 Februari 2016 - 10:51
Anita:
Vervolg: -
26 Februari 2016 - 11:45
Oma En Opa Zegwaard:
Hallo Rik,
Leuk dat wij ook een beetje mogen mee beleven wat jij mee maakt. Zo'n reis maak je niet zo vaak al ben jij nogal reislustig, zogezegd. Op de foto's hebben we gezien dat je toch nog wat familie ontmoet hebt in Bali. Vooral die foto van die grote aap met die 2 op zijn rug zie je toch wel overeenkomsten.
Komen de stewardessen van SA nog steeds rond met warme doekjes voor je eten krijgt ? Dat vonden wij ook leuk. Je zult je nu op je studie moeten gaan richten, al begint dat misschien rustig aan. Wie weet hoe dat nog zal veranderden.
Wij hopen dat je zult genieten van deze nieuwe ervaringen en dat wij nog eens wat van je horen.
Hartelijke groeten en tot de volgende keer,
Oma en Opa.
-
26 Februari 2016 - 12:09
Eke:
Gave foto's ook. -
26 Februari 2016 - 14:11
María Novelo:
No entiendo nada... ¿Puedes escribir en inglés? Por favor.
Gracias :) -
26 Februari 2016 - 16:09
Anita Zegwaard:
Ben ik weer; ging vanmorgen steeds mis door de slechte wifi in ons hotel. We zijn inmiddels weer thuis.
Leuk om alle foto's te kunnen bekijken. Volgens mij heb je al heel wat mooie dingen gezien; Bali ziet er prachtig uit en Tasmanië ook.
Succes met de studie! Zal vast gaan lukken; blijkbaar krijg je daar zelfs nog minder les dan in Rotterdam. Alle tijd voor zelfstudie :) dus!
Veel plezier verder en groetjes vanuit het best koude Nederland! Geniet van de zon daar aan de andere kant van de wereld!
-
26 Februari 2016 - 16:51
Joan:
Hoi Rik, wat schrijf jij leuk zeg! Veel succes met school en vergeet niet te genieten maar volgens mij hoef ik je dat niet te zeggen, dat komt wel goed ;p
Ik kijk uit naar je volgende verhaal al gaat dat misschien nog even duren.
Groetjes Joan -
06 Maart 2016 - 14:43
Peter:
Goh, dus het levensonderhoud is zo duur........ en nu maar hopen dat paps en mams nog wat eurootjes extra opsturen......
Groetjes,
Mar & Peter -
07 Maart 2016 - 17:20
Quincy:
Klinkt gaaf man. Je kan trouwens erg leuk schrijven. En ik maar denken dat je alleen BIJNA net zo goed kon lullen als mij haha.
Heel veel plezier en succes daar gozer.
Maak er een leuke tijd van.
Groetjes Quincy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
